Tag: wykres struktury

Jak wyglądają ceny aut używanych w segmencie C, część 2

 

W poprzednim tygodniu (w tym wpisie) pisałem o tym jak modelować można cenę aut używanych, na przykładzie aut z segmentu C.

Dziś pokażę trzy wizualizacje tego zbioru danych, mam nadzieję, że interesujące.

Zobaczymy więc jak zmieniają się ceny aut w zależności od wieku aut, jak wygląda liczba oferowanych aut różnych marek i również jak wygląda wyposażenie aut różnych marek.

Zacznijmy od ceny.

[Rysunek 1. Rozkład cen ofertowych aut używanych w rozbiciu na markę i wiek auta. Czarna kropka odpowiada medianie, pudełka dolnemu i górnemu kwartylowi. Dla zwiększenia czytelności oś OY przedstawiono w skali logarytmicznej. ]

Spójrzmy teraz na dostępność ofert dla różnych marek. Dodatkowo przedstawimy liczbę oferowanych aut w danym roku w podziale na typy nadwozia.

[Rysunek 2. Liczba ofert sprzedaży używanego auta w rozbiciu na typ nadwozia, wiek auta i markę.  Dla niektórych modeli widoczna jest duża podaż +-5-letnich samochodów. Prawdopodobnie kończą się okresy gwarancyjne, auto się amortyzuje i takie auta są sprzedawane przez firmy leasingujące.]

I jeszcze rzut oka na wyposażenie.

[Rysunek 3. Na osi OY przedstawiono procent używanych aut oferowanych do sprzedaży, posiadających określony element wyposażenia. Najwięcej aut serwisowane w ASO stanowią auta mające 4 lata. Ciekawe trendy obserwuje się dla przyciemnianych szyb. Nowsze Astry, C4 i Cee’dy mają je coraz częściej, podczas gdy dla Audi A4 mamy odwrotny trend, przynajmniej  w ostatnich latach. Coraz więcej aut jest wyposażonych w takie elementy jak czujnik parkowania czy ESP (hmm, dziwny jest ten trend z ESP w Ceed’ach)]

 

Btw: wszystkie powyższe wykresy zostały wykonane funkcją xyplot() lub bwplot() w R z użyciem pakietu lattice.

Podział obowiązków w rodzinie

Dzisiaj ponownie bazujemy na danych z Diagnozy Społecznej (więcej informacji o tym zbiorze danych tutaj). W ankiecie z roku 2009 znalazło się pytanie, jaki powinien być twoim zdaniem podział obowiązków w rodzinie, w zależności od tego czy są w rodzinie dzieci i w jakim wieku (pytanie 107 kolumna ep107.1-ep107.4).

Pytanie dotyczyło w gruncie rzeczy tego, kto powinien pracować a kto nie. Z podtekstem że osoba niepracująca będzie zajmowała się domem i dziećmi.

Wyniki obrazuje poniższa tabelka, a przez resztę wpisu będziemy zastanawiać na jakim wykresie taką tabelę należy przedstawić.

W każdej kolumnie procenty grzecznie sumują się do 100%.

                                                                  dzieci do 3 lat dzieci od 3 do 6 lat dzieci od 6 do 12 lat nie ma dzieci do 12 lat
OBOJE PRACUJĄ W PEŁNYM WYMIARZE                                              5.00                11.92                 40.78                   83.76
ON PRACUJE W NIEPEŁNYM, ONA W PEŁNYM WYMIARZE                                0.29                 0.91                  1.34                    0.31
ON PRACUJE W PEŁNYM, ONA W NIEPEŁNYM WYMIARZE                               18.63                42.06                 41.68                   10.10
ON PRACUJE W PEŁNYM WYMIARZE, A ONA PRZERYWA PRACĘ NA PEWIEN CZAS           49.13                30.79                  9.32                    2.61
ON PRZERYWA PRACĘ, ONA PRACUJE W PEŁNYM WYMIARZE                             0.20                 0.40                  0.73                    0.15
ON PRACUJE W PEŁNYM WYMIARZE, ONA REZYGNUJE Z PRACY                         26.75                13.92                  6.15                    3.06

 

W oczy rzuca się brak symetrii, przy założeniu że ktoś powinien zrezygnować z pracy najczęściej pada na kobietę (uwaga 1: zobaczymy później jak to wygląda w rozbiciu na płeć, uwaga 2: to wyniki ankiet a nie moje opinie, feministki, proszę nie rysujcie mi lakieru na moim rowerze). Niewiele jest osób, które przy dzieciach do 6 lat model oboje rodzice pracują jest najlepszy.

Przejdźmy do wykresów. Powyżej różnych modeli podziałów obowiązków jest 6, ale w sumie interesować będą nas trzy główne: oboje rodzice na pełny etat, jeden z rodziców na część etatu, jeden z rodziców nie pracuje. Na pierwszym wykresie będziemy pokazywać zakumulowane procenty (kody w R poniżej)

 

Takie wykresy są często krytykowane ponieważ udział procentowy zielonej i fioletowej grupy ciężko porównać z uwagi na przesunięty punkt 0. Drugi częsty powód krytyki to łączenie odcinkami procentów, które sugeruje że jest jakiś trend (liniowy) w wynikach pomiędzy kategoriami.

Tak więc nawet jeżeli graficznie ten wykres mi się najbardziej podoba wypada zobaczyć jeszcze kilka innych wariantów.

Wykres paskowy, bez sugestii co do liniowości trendu.

I jeszcze jeden paskowy, ale bez skumulowania procentów

I jeszcze wykres punktowy. W teorii wykres punktowy łatwiej czytać niż powyższy, ponieważ oś OY nie jest tak szeroka.

Cztery wykresy. Podejrzewam że każdy znajdzie swojego amatora. A wracając do treści pokazywanej na tych wykresach to następnym razem wrócimy do tematu jak te proporcje zmieniają się w grupach wiekowych i płciach.