W tym semestrze na przedmiocie Statystyka II wykorzystywałem Kaggle in Class. Co to jest i co z tego wyszło? O tym poniżej.
Kaggle (https://www.kaggle.com/) to platforma hostowania konkursów opartych o dane. Firma, instytucja badawcza lub inny zainteresowany ogłasza na tej platformie konkurs, polegający zazwyczaj na wykonaniu predykcji w oparciu o jakieś dane. Wykryć raka na bazie rezonansu, przewidzieć zapotrzebowanie na prąd w szkole na podstawie historii, przewidzieć zajętość łóżek szpitalnych? To typowe problemy z tej platformy. Zgłaszający określa nagrodę, termin zakończenia konkursu, kryterium oceny zgłoszeń itp. Tematy konkursów są bardzo różne, dane są różnych kształtów, struktur i wielkości.
Kaggle in Class (https://inclass.kaggle.com/) to część platformy Kaggle, przygotowana do wykorzystania w ramach zajęć. Pozwala na tworzenie własnych konkursów wykorzystując istniejącą infrastrukturę do zgłaszania rozwiązań, oceny automatycznej, dzielenia rankingów na publiczny i prywatny itp. Trzeba wskazać zbiór danych, dokładnie opisać zadanie do wykonania, określić format przesyłania odpowiedzi, dokładnie opisać kryterium oceny rozwiązania. Rejestracja nowego zadania jak i przesyłanie odpowiedzi jest bezpłatne. Kaggle in Class jest bezpłatna i dla prowadzącego i dla studentów.
Statystyka II to kurs, na którym przez pół semestru omawiamy klasyczne techniki predykcji, takie jak bagging, boosting, stacking, lasy losowe, regresja itp. Akurat do ćwiczenia algorytmów predykcyjnych Kaggle pasowało bardzo.
Kilka luźnych wrażeń dotyczących użycia tej platformy.
* Korzystanie z Kaggle pozwala studentom na uzyskanie praktycznie natychmiast oceny zgłoszonego rozwiązania. Natychmiastowy feedback to bardzo przydatna rzecz, studenci nie muszą czekać aż ja ocenię zadanie, (prawie) natychmiast widzą jakie są wyniki, przez co nie tracą ,,momentum” w pracy nad modelem.
* Korzystanie z Kaggle In Class ma tę przewagę nad zwykłymi konkursami Kaggle, że prowadzący może całkowicie dowolnie dobrać sobie problem (omawiam predykcje wieloetykietową to wstawiam dane do predykcji wieloetykietowej), dobrać termin oddania projektu, określić maksymalną liczbą zgłoszeń dziennie itp.
* Kolejną zaletą Kaggle in Class nad Kaggle jest to, że prowadzący zna dane które są modelowane, jeżeli je symulował to zna prawdziwy model, jeżeli to prawdziwe dane z którymi wcześniej pracował to też dużo o nich wie. Dzięki temu w końcowej ocenie może ocenić zarówno podejście do modelowania jak i wybrany model a nie tylko wyznaczone predykcje.
* Kaggle umożliwia ustalenie maksymalnej liczby rozwiązań zgłoszonych dziennie. Ustawienie takiego ograniczenia na dwa dziennie premiuje zespoły, które do problemu podejdą wcześnie. Zgłaszanie rozwiązania ostatniego dnia to ryzyko, że dwa oddane strzały będą daleko od dobrych predykcji. Atakując problem odpowiednio wcześniej mamy większe pole manewru.
* Przygotowanie własnego konkursu niesie ze sobą też ryzyka. Jedno jest takie, że studentom uda się wygenerować idealną predykcję. Mnie to się nawet zdarzyło. Na rzeczywistych (!!!) danych w problemie binarnej klasyfikacji udało się po kilku dniach uzyskać skuteczność 100%. Z punktu widzenia predykcji to świetnie, ale aspekt dydaktyczny leży. Mamy rozwiązanie i już nikt nie opracuje lepszego, my też nie mamy czego poprawiać. Tak więc moje doświadczenie jest takie, że lepiej zamiast rzeczywistych danych wygenerować sztuczne dane o strukturze zgodnej z rzeczywistą, ale kontrolowanym zakłóceniem (np. zachować X, ale wygenerować y na bazie jakiegoś modelu). Jak to możliwe, że ktoś otrzymał 100% skuteczności na zbiorze testowym?
* Wyznaczenie jednego konkretnego współczynnika do optymalizacji bardzo zwiększa zaangażowanie studentów w realizacje projektu. Zamienia projekt w grę na optymalizację. Niektóre zespoły zgłaszały po 20 rozwiązań próbując poprawić nawet naprawdę dobre rozwiązania. To oczywiście miecz obosieczny, ponieważ w rzeczywistości określenie miary do optymalizacji to często zadanie samo w sobie, ale z punktu widzenia zaangażowania to przydatna cecha.
* Ocena nie może być oparta całkowicie o wyniki z Kaggle (jeżeli jest dużo dobrych rozwiązań, to to które jest najlepsze, zależy czasem od przypadku) a z drugiej strony jakoś z tymi wynikami musi być związana (inaczej po co się starać). W przypadku moich zajęć wyniki z Kaggla to była 1/3 punktów z jednego projektu, wydaje mi się to dobrą proporcją.
* Teoretycznie Kaggle In Class jest bezpłatne, ale nie ma się ludzkiego supportu gdyby coś poszło nie tak. W praktyce, gdy takiej pomocy potrzebowałem (musiałem anulować rozwiązania i podmienić dane gdy okazało się że można mieć 100% skuteczność), napisałem maila i człowiek (albo naprawdę sprytne AI) szybko odpisał poprawiając to co trzeba by wszystko działało.
Z tą 100% skutecznością predykcji, to jak dla mnie wcale nie taki egzotyczny przypadek, a z punktu widzenia dydaktycznego, możliwość wspomnienia o fakcie, że na zbiorze uczącym świat się nie kończy i możemy mieć problem przepasowania (chyba że to jeszcze nie ten etap nauki na tym kursie).
Ale to było 100% na zbiorze testowym a nawet walidacyjnym 😉 i to uzyskane dosyć klasycznym lasem losowym.
Trochę mi to pokrzyżowało plany związane z ocenianiem prac (jak różnicować modele, z których wiele ma skuteczność 100%) ale jako doświadczenia to był nawet ciekawy przypadek.
Przewidywanie 5-letnich przeżyć pacjentek chorych na nowotór piersi na podstawie ekspresji genów w guzie
A co to za dane były? 🙂
Dzięki za pomysł! Spróbuję go zrealizować na dwóch przedmiotach (badania internetowe i rynek nieruchomości) i podzielę się swoimi doświadczeniami pod koniec semestru.